A dream come true

Hoi lieve vriendjes en vriendinnetjes,

Ik heb al weer drie dagen niks van me laten horen.
De eerste twee dagen in Adelaide waren ook niet erg bijzonder: lekker bijgekomen, bijgeslapen en de stad ontdekt op DE FIETS!
Heerlijk! Je kan hier gratis een hele dag een fiets huren, perfect voor een dutchie zoals ik. Alleen moet je een belachelijke helm op en behandeld het verkeer je als een auto: altijd oppassen dus!

Eergisteren hebben we lekker gewinkeld en zijn we in souvernirwinkels geweest, gisteren hebben we een gratis chocoladetour gedaan bij Haigh's Chocolates. Heerlijk! We kregen een kijkje in de fabriek en natuurlijk, de reden waarom ik er stond, we kregen gratis chocolade. Daarna heb ik daar nog even wat lekkers gekocht en was onze tour ten einde.

Maar, waar ik natuurlijk echt over wil schrijven is vandaag: mijn McLeod's Daughters tour. Met mijn nieuw gekochte cowboyhoed op stond ik, vet zenuwachtig, op Dal (onze tourguide) te wachten samen met Eva.
We deden de tour met nog twee Nederlandse vrouwen en een ervan had haar man ook mee. Het was echt een hele gezellige dag!

Ik was bang dat ik ging huilen doordat er zo'n emotionele lading achter McLeod's Daughters zit voor mij, maar dat is gelukkig niet gebeurd. Ik heb de hele tour lang alleen maar gelachen en was doodstil zodat ik alles in me op kon nemen. We hebben de 5 tot 6 uur durende tour in 7 uur gedaan (jammer joh!) en we hebben zo veel gezien: de bekende wegen, de plek waar Claire overlijdt, de plek waar ze tegen een boom knalt, Wilgul en zijn weilanden, de tuin van Killarney, allemaal spullen uit het Drovers huis, de trouwjurk van Stevie, de cowboyhoeden van Alex, Jodie, Claire, de trouwspullen van Tess, het Drovers bord, het politiebureau, de plek waar Jodie haar dood speelt, de plek waar Jodie en Rob schuilen, we hebben de pony gezien die Alex aan Charlotte geeft (Hopscotch), het ziekenhuis, de Gungellan Truck Shop, het Gungellan Hotel, de scheerhut en natuurlijk het hoogtepunt: Drovers Run. Ik heb alleen maar genoten en ik heb werkelijk overal foto's van gemaakt (ongeveer 500). Voor de meesten is de afgelopen alinea gewoon een groot vraagteken natuurlijk, maar voor mij en anderen die het gekeken hebben (pap? mam?) geeft het misschien wel een idee van wat ik allemaal gezien heb.

We hebben geluncht in het Gungellan Hotel en daar was ook nog de echte pooltafel die ze gebruikten in de serie! ZO gek om zoiets eerst te zien vanuit Nederland, in je pyjama'tje op de bank, en dan nu sta je er ineens... Echt adembenemend om te zien.

Ik ben nog steeds een beetje sprakeloos en weet ook niet echt wat ik nog meer moet vertellen! Aan het eind van de trip kon je nog dingen kopen en ik heb een origineel script gekocht van een van de afleveringen. Zo vet!

Ik ben nu echt helemaal bekaf, ik denk doordat het zoveel indrukken waren en ik natuurlijk super nerveus was, dus ik denk dat ik nadat ik mijn thee op heb, na het plaatsen van de blog, na het plaatsen van de foto's en nadat ik de foto's ge-backupt heb ik mooi naar bed toe ga... Lekker dromen!

Liefs!