Christmas in Sydney, New Years in Melbourne

Hoi lieve allemaal,

Eindelijk weer een berichtje van mij! Ik ben zo druk geweest met van alles en nog wat dat het blog schrijven er steeds vaker bij inschiet.

Lieve allemaal, ten eerste allemaal nog een gelukkig nieuwjaar! Ik hoop dat jullie het net zo onvergetelijk hebben gevierd dan ik, want mijn nieuwjaar was buitengewoon ongelooflijk geweldig. Ik heb nog nooit zoiets meegemaakt en het steeg voor 100% boven al mijn verwachtingen uit.

Eerst zal ik nog even vertellen over mijn dagen in Sydney. Zoals ik al had verteld vond ik Sydney helemaal niet zo'n leuke stad, maar we hebben nog wel een aantal leuke dingen gedaan! We hebben een paar keer de stad bekeken, The Rocks (het oudste gedeelte van Sydney), ik ben op de foto geweest met Aboriginals - tot mijn verbazing zijn er ook leuke en niet stinkende Aboriginals in Australië haha. Ook ben ik nog een avond uitgeweest in Sydney met Eva en de jongens, naar een rooftop club met zwembad en uitzicht over de stad, echt heel erg gaaf.

Ik ben twee keer naar de film geweest, één keer met Eva en de Finse jongens (naar Anchorman 2) en één keer naar The Deliveryman met Eva. Super gezellig; het is echt lekker om soms gewoon een filmpje te pakken - dit moet ik vaker doen in Nederland.

Verder hebben we natuurlijk uitgebreid kerst gevierd in ons appartement. We hadden twee andere Nederlandse jongens uitgenodigd en ik heb een heerlijk feestmaal gemaakt met hulp van mama. Ik had de hele dag in de keuken gestaan en we hebben echt heerlijk gegeten. Helaas voelde het alsnog niet als echt kerst.

Mijn hoogtepunt en dieptepunt tegelijkertijd in Sydney was dat ik mijn pakketten kon ophalen. Ik kwam voor de grote en toen ik weg wilde lopen zag ik mijn kleine voedselvoorraad binnenkomen dus die kon ik gelukkig ook direct meenemen! Ik opende de doos in het park en meteen ‘rook’ ik thuis en ik zag allerlei cadeautjes en een lieve kaart voor mij en Eva en toen ik die las kreeg ik het toch ineens wel moeilijk. De lieve woorden van papa en mama in combinatie met alle spulletjes en de geur van thuis maakten het toch wel even heel moeilijk voor me. Gelukkig belde ik later een uur met mama en toen voelde ik me weer helemaal fijn. Ik heb de spijkerbroek die mama opstuurde zo ongeveer elke dag nou gedragen en ik kan eindelijk mijn haar weer fatsoenlijk wassen dankzij de shampoo en conditioner die ze opgestuurd heeft. Ook heb ik iedereen leren houden van Nederlands snoepgoed door de (chocolade)pepernoten. Jammie!

Een ander dieptepunt was meer een hele enge gebeurtenis. Ik liep ’s avonds alleen (ja, mensen, ik weet dat dat dom was) van ons appartement naar de supermarkt toe om geld te pinnen en Maltesers te kopen – ik ben hier in Australië nog een ergere zoetekauw dan dat ik in Nederland al was.

Toen ik bijna bij de IGA was stak ik de straat over, en op datzelfde moment liep een man mij tegemoed. Nog niks engs aan de hand. Ik keek vlug naar hem en het enige wat ik dacht was ‘wat gek, hij heeft geen volledig gezicht’. Toen ik beter keek zag ik dat hij een huidskleurige sjaal voor zijn gezicht gebonden had zodat je alleen zijn donkere ogen kon zien. Beetje creepy, maar nog niet echt iets aan de hand. Totdat ik naar een vrouw keek, die aan de andere kant van de straat met grote ogen naar de man keek. Ik keek naar wat haar lippen zeiden, en dat was iets van ‘O my god’. Ik keek beter naar de man en die keek mij ook strak aan. Toen vond ik het wel heel erg creepy worden. Ik liep naar de vrouw toe, die nog steeds naar de man stond te staren en ze zei tegen me dat hij een mes vasthad. De man was inmiddels doorgelopen maar bleef constant omkijken, en toen ik naar hem keek zag ik dat hij, inderdaad, een enorm mes vasthield. En hij liep ook nog eens in de richting van waar ik later heen zou moeten. Ik, dramatisch als ik ben, bedacht al alle noodscenario’s die konden gebeuren en ik begon ‘m wel een beetje te stressen! De vrouw bleef maar hem staren en hem volgen en zei: “Oh, niks aan de hand, hij is hier links afgeslagen”. “Nou”, zei ik “ik ga echt niet alleen terug naar mijn appartement”. Uiteindelijk bleek de IGA gesloten te zijn en moest ik direct terug, de vrouw had ik inmiddels overgehaald om met me mee te lopen en in een flinke draf (Hellendoorns tempo!) liepen we naar huis. Ze moest op een gegeven moment rechtsaf waar ik nog rechtdoor moest: ik heb nog nooit zo hard naar m’n appartement gerend. Toen ik terug binnenkwam deden we alle deuren en ramen op slot (dramaqueen...) en vertelde ik gestresst m’n verhaal. ENG!

Goed. Genoeg drama.

De 25e was het Boxing Day in Australië, want ze kennen hier dus geen Tweede Kerstdag. Wist ik niet.
Feitje: Boxing Day heet Boxing Day omdat de dienaren vroeger op deze dag hun kerstcadeau kregen; een nieuwe set kleding o.i.d.

Boxing Day was een hele erge leuke dag omdat het International Passport Day was op het paardencircuit. Normaal gesproken moet je van goede huize zijn en geld neerleggen wil je naar paardenracen toe; nu kon iedereen met een internationaal paspoort er gratis heen! Eva en ik hadden super geluk omdat de vrouw van wie het appartement is gelukkig een enorm meisje-meisje bleek te zijn. Ze had dus super veel jurkjes, sieraden, make-up etc. en daar hebben we flink gebruik van gemaakt! Ik had een heel erg mooi wit jurkje aan (stond goed bij mijn bruine huid.. hier heb ik over nagedacht...), een mintgroene ketting, een witte ring en m’n haren gestijld. Ik voelde me echt super chique! De paardenracen waren gaaf, we zagen een aantal racen en ik dronk nog even super chique een cocktail en at nog even super chique een hamburger. Haha! Echt een hele gave dag!

De 27e was ook een hele leuke dag. Heel leuk, en heel spannend. Ik ging namelijk terug naar Melbourne toe, Eva bleef in Sydney.

Ik vond het echt heel spannend om alleen te gaan omdat ik alle drie maanden met Eva geweest ben, je doet wel veel zelfstandig maar toch ben je niet alleen. Ik kwam aan in het hostel in Melbourne, in Nomads, en ik had gelukkig direct hele leuke kamergenoten met wie ik gezellig kon kletsen en goed overweg kon! De dagen daarop ben ik veel met hun geweest; naar het strand, nog meer nieuwe vrienden ontmoet. Heel erg leuk! We zijn ook nog een keer uitgeweest in Revolver, wat niet zo’n succes was want ik vind Revolver geen leuke club. Maaaaar; we hebben het wel heel leuk gehad!

De dagen daarna sprak ik af met de Ierse en Schotse meiden die ik al kende, en met mijn ‘huisgenoten’ bij wie ik gewoond heb in Melbourne. Ik eindigde daar vaak aan het eind van de avond en heb niet veel in het hostel geslapen.

We hebben veel leuke dingen gedaan, lekker door de stad wandelen, terrasje pakken, naar de Victoria Market..

Ik woon nu sinds een paar dagen weer ‘volledig’ in dat appartement en dat is echt super gezellig! Ik ben ook weer op stap geweest met Matthew, we zijn lekker naar de film geweest, super leuk en gezellig!

Maar nu mijn highlight van mijn leven: Nieuwjaar in Melbourne.

Om een uurtje of 6 gingen we naar het appartement van Ant, een vriend van de jongens. Hij is knettergestoord en super grappig. Hij heeft scheit aan alles en dat heeft hem heel ver gebracht in het leven; hij is op de foto geweest met jan en alleman (met gangsters tot Eminem tot The Game en is goed bevriend met The Game’s vader. Hij heeft een heel tenue van Ajax gekregen van Ajax speler nr 20 en hij heeft een paar keer afgesproken met Arjen Robben) en hij gaf me een van de nr 20 shirts. Dus... Wie is nummer 20? Haha.

We deden daar een aantal drank spelletjes en rond een uur of 9 gingen Naomi, Natasha en ik naar het appartement om ons om te kleden en toen we terugkwamen was het feest al in volle gang. Het was een grote chaos. Geweldig! Allemaal nieuwe mensen, allemaal gezelligheid. Het was SUPER! Ik kan het niet omschrijven! Rond 23:50 gingen Natasha, Ant en ik naar het strand en we stonden daar met het aftellen. De hele skyline was belicht door al het vuurwerk en de sfeer was fantastisch! Iedereen feliciteerde elkaar en iedereen had de tijd van z’n leven! We gingen daarna naar Abbey Road, een drankje doen en Ant heeft me daar geholpen aan een baan als ik in april terugkom in Melbourne.

Daarna gingen we terug naar Ant’s appartement waar we gebleven zijn tot 11 uur ’s ochtends. Daarna gingen we naar een ander appartement toe en hebben we daar gefeest tot 2 uur ’s middags. Toen zijn we terug naar ons eigen appartement gegaan en heb ik de daaropvolgende 18 uur geslapen. En daarna nog 15 uur.

De dagen die ik nu nog in Melbourne ben ga ik niet veel doen. Ik ga denk ik tickets kopen voor de Australian Open en daar een middag heen, dat lijkt me wel super vet. Ik heb besloten de oostkust toer een andere keer te doen wegens geldproblemen. Het is onrealistisch om dat te doen als je een strak budget hebt dus ik ga nu nog hier zitten, genieten van mijn leven en van alles wat ik doe en dan ga ik 20 januari naar Brisbane toe en vlieg ik de 25e naar papa, mama en Mick!
Ik zit momenteel in de bibliotheek samen met Matthew. Hij is te druk met de boeken om op te letten waar ik ben dus die ben ik voorlopig kwijt, haha. Ik heb een verdoofde linkerarm omdat ik net de vaccinaties gekregen heb voor Bali en Thailand..

Goed, mijn tijd is bijna om..
Ik hoop dat jullie nieuwjaar goed gevierd hebben, met iedereen die je lief is (behalve met mij natuurlijk want ik ben er niet)

Heel veel kusjes!